Treść artykułu
Specjalne pomieszczenia, w których zainstalowano wanny i umywalki, pojawiły się nieco ponad półtora wieku temu. Do tego czasu do wykonywania zabiegów wodnych używano pojemników z dzbanami. W zamożnych domach „wyposażenie” to było wykonane z porcelany, w prostszych domach z gliny lub miedzi. Od tego czasu zmieniły się warunki życia – nowe osiągnięcia naukowe umożliwiają dziś wytwarzanie produktów i akcesoriów łazienkowych z zupełnie nowych, wygodnych i wysokiej jakości materiałów. Jednak nadal większość nowoczesnych urządzeń hydraulicznych jest wykonana z wyrobów sanitarnych..
Wyroby sanitarne – co to jest?
Niezbędne i bardzo ważne elementy łazienki – muszla klozetowa i umywalka często łączy się w jedno pojemne określenie – wyroby sanitarne. Rzeczywiście, większość instalacji wodno-kanalizacyjnych jest wykonana z fajansu. Ale nazywanie wszystkich urządzeń hydraulicznych fajansem nie byłoby całkowicie poprawne. Zasadniczo wszystkie muszle klozetowe, zlewozmywaki, podobnie jak wanny, są wykonane ze stali, polimerów lub ceramiki. Ceramika to tradycyjny materiał do domowych wyrobów sanitarnych. Fajans to podgatunek ceramiki wyższej jakości.
Fajans – masa glinki białej z dodatkiem składników kaolinowych i kwarcowych. Wypalany w temperaturze 1100–1200 C. Znajduje zastosowanie przy produkcji wyrobów sanitarnych, stołowych oraz artykułów dekoracyjnych. Fajans ma niską wytrzymałość na pękanie, ale jest dość twardy. Pod względem niezawodności fajans niewiele ustępuje porcelanie. Do produkcji ceramiki używane są te same surowce, co do produkcji porcelany, zmienia się tylko receptura surowców i technologia wypalania produktów. Artykuły sanitarne zawierają mniej wysokiej jakości gliny i są wypalane w innym trybie.
Sam odłamek gliniany jest porowaty, intensywnie chłonie wilgoć, pochłania brud i zapachy, różni się większą porowatością i nasiąkliwością (9-12%) niż porcelana. Dlatego w celu wykonania wyrobów fajansowych o wyższej jakości pokrywane są szkliwem lub emalią (transparentną, białą lub szklaną).
Technologia produkcji
Roztwór specjalnych materiałów wlewa się do form, tworzy się odłamek. W produkcji dużych wyrobów sanitarnych z ceramiki zwykle stosuje się pojedyncze wypalanie, w którym jednocześnie spieka się składniki masy glinianej, a szkliwo topi się. Warstwa glazury pełni nie tylko funkcję dekoracyjną, ale także zabezpiecza ściany przed szczególnie agresywnymi substancjami oraz zapewnia skuteczniejsze czyszczenie produktu po spłukaniu. Ponadto nowe technologie wypalania gwarantują efekt „odpychania brudu”. Jeśli w instalacjach sanitarnych starej generacji wilgoć rozlewała się po powierzchni produktu, a brud stopniowo wchłaniał się w ściany, to teraz krople wody spływają po powierzchni i brud nie przywiera.
Jakość i właściwości
Zdaniem ekspertów ceramika, w tym ceramika, im lepsza, tym bliższa właściwościom jest szkło – materiał prawie wieczny. Dlaczego zależy jakość wyrobów ceramicznych??
1. Surowy materiał. Jakość fajansowych wyrobów sanitarnych zależy od jednorodności surowców, które są starannie przetwarzane i selekcjonowane.
2. Palenie. Wypalanie wyrobów sanitarnych odbywa się zgodnie ze specjalnym trybem krokowym – z trzymaniem w określonej temperaturze. To ważna kwestia, ponieważ jeśli zbyt szybko przekroczysz granicę 600 ° C, związki organiczne obecne w glinie mogą nie wypalić się całkowicie. Nieprawidłowo wypalone okazy szybko tracą kolor, mają nieregularny kształt i łatwo ulegają zniszczeniu. Nierówne, płytkie wypalanie powoduje ukryte defekty, które z czasem mogą przekształcić się w pęknięcia.
2. Doskonałość w technologii. Nowoczesne rozwiązania wykorzystujące różne elementy dekoracyjne i nowe wzornictwo w produkcji wyrobów sanitarnych.
Tak więc przy połączeniu trzech powyższych elementów fajans z porcelany jest trudny do odróżnienia: cena jest taka sama, a wygląd. Jedyną wadą wyrobów sanitarnych jest kruchość i niestabilność uszkodzeń mechanicznych. Jednak porcelana ma podobną wadę.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis