Z pewnością natknąłeś się na następujący problem: przy wyborze mebli ważne jest, abyś wiedział, z czego jest zrobiona „droga szafa” lub na przykład krzesło. Sprzedawcy mebli oczywiście odpowiedzą. Ale aby dowiedzieć się, jakie są zalety i wady konkretnego materiału lub technologii przetwarzania – będzie to trudniejsze. Szczególnie niechętnie rozmawiają o niedociągnięciach w sklepach. Aby każdy z naszych Czytelników był ugruntowany teoretycznie w zakresie materiałów i technologii produkcji mebli, proponujemy ten nagłówek.
Płyta wiórowa
(płyta wiórowa)
Och, kto z nas nie zna płyty wiórowej! Kto nie ciągnął rozczarowany: „No cóż, to jest deespe…” Ale – do rzeczy. Płyta wiórowa wykonana jest z trocin i wiórów impregnowanych spoiwem, czyli żywicami formaldehydowymi. Jest to najpowszechniejszy materiał do produkcji mebli gabinetowych, dekoracji wnętrz, konstrukcji (dachy, ścianki działowe itp.).
Plusy: wodoodporność, wytrzymałość, łatwość obróbki. Płyta wiórowa „trzyma” gwoździe i wkręty, które dobrze trzymają konstrukcję razem. Kolejną zaletą płyty wiórowej jest jej niska cena. Dlatego płyta wiórowa jest najczęściej używanym materiałem do mebli klasy ekonomicznej; większość mebli biurowych wykonana jest z płyty wiórowej.
Do kuchni i łazienek stosuje się specjalny rodzaj płyty wiórowej – o podwyższonej odporności na wilgoć.
Wady: obecność żywic formaldehydowych, które utrzymują razem cząstki drewna. Faktem jest, że płyta wiórowa uwalnia pewną ilość formaldehydu do powietrza – nie jest to najbardziej przydatny produkt, należy zauważyć. Ale nie wszystko jest takie straszne. Istnieją dwa rodzaje płyt wiórowych: E1 i E2. E1 jest bardziej przyjazny dla środowiska, jego emisja formaldehydu jest zauważalnie niższa. Ale E2 nie może być używany do produkcji mebli dziecięcych: wyciągnij wnioski. Płyty wiórowe produkcji austriackiej i niemieckiej są uważane za najbardziej przyjazne dla środowiska..
Płyta wiórowa to bardzo twardy materiał, który nie pozwala na precyzyjną obróbkę (głębokie frezowanie, wszelkiego rodzaju kręcone detale).
Płyta wiórowa laminowana
Jest to płyta wiórowa wyłożona folią na bazie polimerów termoutwardzalnych (folie papierowo-żywiczne). Jak powstaje film? Na początku wygląda jak zwykły papier. Najbardziej znanym producentem takiego papieru jest Interprint; istnieje ogromna ilość odcieni i faktur papieru, więc nie ma co narzekać na monotonny wygląd laminowanej płyty wiórowej.
Po impregnacji żywicą melaminową papier staje się twardy i kruchy; następnie poprzez dociskanie folia jest „szczelnie” łączona z powierzchnią płyty wiórowej.
Plusy: różnorodność kolorów i faktur, imitacja faktury naturalnego drewna, odporność na wszelkiego rodzaju uszkodzenia mechaniczne, odporność na efekty termiczne (innymi słowy – na gorące dzbanki i patelnie).
Minus: taki sam jak w przypadku płyty wiórowej: niemożność dokładnej obróbki.
Przebiegły: Zwróć uwagę, jaką technologię zastosowano do produkcji płyty wiórowej: laminowanie lub laminowanie. Płyta wiórowa laminowana wygląda i kosztuje mniej więcej tyle samo, co płyta wiórowa laminowana, ale jest gorsza pod względem trwałości (folia zaczyna odklejać się na rogach i krawędziach).
MDF (MDF)
To deska zrobiona z bardzo drobnych trocin. Różnica między wiórami do płyt wiórowych i MDF jest taka, jak między produktami, które przeszły przez maszynę do mięsa, a produktami, które zostały posiekane za pomocą miksera. Cząsteczki drewna są zatrzymywane razem przez ligninę i parafinę, dzięki czemu MDF jest materiałem bardzo przyjaznym dla środowiska. MDF szybko zyskuje na popularności w Europie (jeśli wzrost produkcji płyt wiórowych wynosi 2%, to wzrost produkcji MDF wynosi aż 25%).
Plusy: MDF – jak wspomniano powyżej – jest materiałem przyjaznym dla środowiska. MDF jest wystarczająco miękki i nadaje się do najlepszej obróbki, dlatego jest ulubionym materiałem elewacyjnym współczesnych projektantów. Rzeźbione szafki kuchenne, wdzięczne wezgłowia – to wszystko MDF. MDF ma wszystkie zalety drewna, ale kosztuje znacznie mniej i trwa dłużej.
Minus: jedyny to nieustabilizowana produkcja MDF w Rosji, co oznacza wysoką cenę za materiał. Ale zamierzamy stoczyć decydującą bitwę z tym minusem. United Panel Group otwiera produkcję MDF w Rosji za sześć miesięcy.
Płyta pilśniowa
(płyta pilśniowa)
Znany wszystkim, którzy choć raz odsunęli szafki ze ścian. To płyta pilśniowa znana nam wszystkim. Tylne ściany większości szafek, dna szuflad, te szorstkie w dotyku arkusze są wykonane z płyty pilśniowej. (W najdroższych meblach zamiast płyty pilśniowej stosuje się sklejkę, ale pod względem właściwości użytkowych nie jest dużo lepsza). Podobnie jak MDF, płyta pilśniowa pozyskiwana jest ze sprasowanego pyłu drzewnego – ale w przypadku płyt pilśniowych cząstki drewna poddawane są procesowi parowania, płyta jest prasowana na mokro. Dlatego „zła strona” faktury płyty pilśniowej przypomina powierzchnię twarogu z „siateczką”, jak z mokrej gazy. Dlatego płyty pilśniowe nie są grube: technologia na to nie pozwala. Zwykle jedna strona płyty pilśniowej pozostaje taka, a druga jest pokryta folią (laminowaną lub laminowaną).
Plus: niska cena przy dużej trwałości.
Minus: mały zakres zastosowań. Oczywiście nie możesz wykonać pełnego zestawu mebli z płyty pilśniowej, ale jednocześnie praktycznie niemożliwa jest wymiana płyty pilśniowej „na swoim terenie”.
Dziękuję za informacje United Panel Group oraz osobiście Sergey Ivanov i Sergey Korotov
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis