Treść artykułu
- Jaka jest ochrona termiczna domu szkieletowego
- Wymagania systemowe dotyczące ram
- Układanie izolacji w ścianach
- Ochrona izolacji
- Izolacja podłóg i dachów
- Przyległości
Jeden z głównych i poważnych błędów w konstrukcji ramy wiąże się z montażem izolacji. Ochrona termiczna domu szkieletowego to nie tylko wypełnienie wewnętrznych ubytków wełną mineralną. Dziś nasza strona z poradami powie Ci, jak dla właściwej izolacji należy przestrzegać specyfiki urządzenia ramowego i zapewnić ochronę wypełniacza ściennego.
Jaka jest ochrona termiczna domu szkieletowego
Aby zrozumieć, czym jest dom szkieletowy, wystarczy zapoznać się z zestawem zasad SP 31-105-2002. Chociaż standard ten ma charakter doradczy i jest zasadniczo ignorowany przez prywatne firmy budowlane, dobrze odzwierciedla główne trendy w budownictwie ramowym. Dokument ten jest pierwszą próbą dostosowania zachodniej technologii konstrukcji szkieletowej do warunków panujących w budownictwie WNP i gamy materiałów prezentowanych na rynku krajowym..
Organizując ochronę termiczną domu szkieletowego, stosuje się standardowy schemat, który opiera się na eliminacji konwekcji na dwóch poziomach. Mineralne wypełnienie ścian zapobiega przemieszczaniu się powietrza wewnątrz wnęk ramy, eliminując tym samym konwekcyjne przenoszenie ciepła pomiędzy okładziną zewnętrzną i wewnętrzną. Z kolei głucha wewnętrzna paroizolacja zapobiega infiltracji zimnego powietrza i chroni izolację przed wilgocią.
Na pierwszy rzut oka wszystko jest proste, ale sam pomysł bez poprawnej realizacji nie może być gwarantem wybitnych wyników. Badając losowo wybrany dom szkieletowy w Rosji, można zobaczyć ramę na drewnianych stojakach, a także paroizolację i watę wewnątrz ścian. Ale gęstość wypełniacza jest daleka od optymalnej, wypełnianie ubytków odbywa się nieprawidłowo, a paroizolacja nie jest szczelna: wszystko to prowadzi do obniżenia właściwości termoizolacyjnych, tworzenia dużych mostków termicznych i stref kondensacji.
Wymagania systemowe dotyczące ram
Podstawą prawidłowego ocieplenia „ramy” jest dobrze zaprojektowany system nośny. Nakłada się na niego szereg wymagań:
- Prawidłowe ustawienie pozycji. Normy przewidują rozstaw międzyosiowy 300, 400 lub 600 mm, ale w rzeczywistości przestrzeń między słupkami powinna być taka, aby izolacja wybranego formatu była zainstalowana na grzbiecie. Innymi słowy, odległość między przeciwległymi powierzchniami drewna powinna być o 4–5% mniejsza niż szerokość maty wskazana na opakowaniu.
- Konfiguracja ramy. Standardową opcją jest seria słupków z obustronnym poszyciem, co nadaje systemowi sztywność ukośną. Jednak same regały są dość dużymi mostkami termicznymi; w regionach o bardzo zimnym klimacie, przy takiej konfiguracji, niemożliwe jest zapewnienie niskiej przewodności cieplnej. Istnieją trzy opcje:
- Izolacja krzyżowa jest odpowiednia dla budynków bez sztywnej okładziny. Zewnętrzne opasanie wykonujemy poziomymi belkami kwadratowymi o grubości słupków głównych. Pomiędzy łatami wstawiana jest wełna mineralna, zmniejszając w ten sposób liczbę mostków termicznych do liczby skrzyżowań elementów ramy.
- Słupki kompozytowe z przekładką termiczną w postaci warstwy porowatej. Na rynku rosyjskim takiego materiału praktycznie nie ma..
- Rama dwurzędowa z przesuniętymi kłonicami. Najlepsza opcja dla trudnych regionów północnych: oprócz całkowitego wyeliminowania bezpośrednich mostków zimnych zapewniono dwukrotne zwiększenie maksymalnej grubości izolacji (do 300 mm).
- Rekompensata za kurczenie się waty. Kodeks postępowania przewiduje maksymalną wysokość ściany 3 m. Ma to na celu ograniczenie ciężaru pionowej kolumny z waty, ale takie zalecenia dotyczą tylko materiałów wysokiej klasy, które mogą zachować swój kształt. W przypadku stosowania konwencjonalnej izolacji należy umieścić ścianki działowe z cienkiej sklejki lub siatki z tworzywa sztucznego między stojakami, aby podeprzeć izolację. Odległość między zworkami wynosi od 80 do 140 cm, w zależności od gęstości i grubości waty; aby zminimalizować straty izolacji, podkładki dystansowe należy montować z przesunięciem podczas wypełniania ramy.
Układanie izolacji w ścianach
Zasadnicze znaczenie ma sposób ułożenia izolacji we wnęce ościeżnicy oraz czy prawidłowo dobrano gęstość i rodzaj wełny mineralnej. Zacznijmy od tego ostatniego: tylko wata ze spoiwem fenolowo-formaldehydowym, która dobrze zachowuje swój kształt, nadaje się do ocieplania domów szkieletowych. Idealnie, spoiwo ma bazę woskową, rzekomo ze względów środowiskowych, chociaż przenikanie lotnych substancji do budynku jest absolutnie niemożliwe..
Za granicą zwyczajowo wybiera się wełnę mineralną według wskaźnika oporu cieplnego, musi wynosić co najmniej R20, jest to minimalna wartość dla 4,5 tysiąca stopniodni okresu grzewczego (GSOP). W niektórych regionach Rosji GSOP sięga 6-7 tys., Co wymusza stosowanie izolacji o indeksie odpowiednio R40 i R45.
Uwaga: indeksu R nie należy mylić ze wskaźnikiem odporności ogniowej, który ma to samo oznaczenie w klasyfikacji materiałów domowych.
W przypadku grzejników występujących na rynku krajowym nie stosuje się oznaczenia rezystancji termicznej, dlatego należy kierować się pojęciami grubości, gęstości, wartości oporu cieplnego i podsumowaniem danych z SNiP 31–02 i SNiP 11–3. W ten sposób pełnoprawna ochrona termiczna domu szkieletowego staje się niemożliwa bez przeprowadzenia kompleksowych obliczeń cieplnych.
Możesz pójść inną drogą: zaniedbując ekonomię, nadmiernie zwiększ grubość izolacji. Dzięki takiemu podejściu można skorelować grubość wełny mineralnej z gęstością 50 kg / m3 z następującą zimną temperaturą pięciodniową:
Temperatura najzimniejszego pięciodniowego tygodnia, ° С Zalecana grubość izolacji, mm do -14 90 do -17 140 do -22 90 + 90 do 30 140 + 90 do -38 140 + 140 Współczynniki te uwzględniają standardowy przekrój regałów zalecany przez dostosowaną normę dla domów szkieletowych. Ostatnie trzy punkty odpowiadają dwurzędowej ramie z przesuniętym położeniem słupków.
Układanie waty we wnęce ościeżnicy powinno odbywać się przy suchej i dobrej pogodzie, aby nie dopuścić do nasycenia izolacji wilgocią. Komórki utworzone przez podpory muszą być całkowicie wypełnione bez pustek i szczelin. W tym celu zaleca się stosowanie waty o małej gęstości (25-30 kg / m3), rozdzierając go na małe klapki, które służą do uszczelniania pęknięć na stojakach i w rogach.
Wypełnienie ścian nie jest jedyną opcją ocieplenia domu szkieletowego. Istnieje możliwość ułożenia zewnętrznej izolacji termicznej, jednak jej materiał musi mieć możliwość przepuszczania pary wodnej do środowiska zewnętrznego. Z reguły w tym celu stosuje się płyty drewniano-mineralne typu „Isoplat”, ale jest to jedynie środek pomocniczy służący do przesunięcia punktu rosy lub zwiększenia ochrony termicznej..
Ochrona izolacji
Kiedy wilgotne powietrze dostanie się do wnętrza pasa termoizolacyjnego, w miejscu, w którym wata ma wystarczająco niską temperaturę, następuje kondensacja wilgoci. Wilgotna izolacja traci swoje właściwości, zwiększa się skurcz, a proces kondensacji nabiera intensywności. Aby uniknąć takich zjawisk, wszystkie domy szkieletowe mają wyjątkowo wysoki stopień izolacji środowiska wewnętrznego od zewnętrznego.
Przede wszystkim należy chronić wełnę mineralną przed zamoczeniem podczas budowy. Konstrukcja ramowa ścian pozwala to zrobić dość łatwo: po napełnieniu kolejnej komórki jest ona zamykana z obu stron: gazoszczelną folią od wewnątrz i materiałem dyfuzyjnym na zewnątrz, o którym już pisała nasza strona sovetov.ru. Ta ostatnia jest wykonywana w celu zapewnienia odprowadzenia wilgoci resztkowej do atmosfery, gdzie ciśnienie cząstkowe pary wodnej jest niższe niż na grubości ściany, przez którą przechodzi strumień ciepła resztkowego. Jest to efekt podobny do tego, że ciepłe, mokre ubrania wysychają niemal natychmiast na mroźnym powietrzu..
Wewnętrzna paroizolacja wykonana jest z gęstej folii polietylenowej. Dozwolone jest mocowanie go do stojaków ramy za pomocą zszywek, na górze listwy mocującej należy uszczelnić taśmą z tworzywa sztucznego. Ta metoda nadaje się również do uszczelniania dolnej płaszczyzny podłóg. Połączenia między płótnami foliowymi można zorientować w zależności od położenia regałów, gdzie można zapewnić wysokiej jakości mocowanie mechaniczne. Jednak często skutkuje to dużą ilością skrawków, więc preferowaną opcją jest lutowanie połączeń specjalnym uszczelniaczem do toreb plastikowych.
Izolacja podłóg i dachów
Izolacja ścian i dachu nad poddaszem wykonywana jest tą samą technologią z tą różnicą, że bardzo trudno jest bezpiecznie zamocować watę w pozycji pochylonej. Można zastosować maty o dużej gęstości, które wkłada się do przekładki z tolerancją około 10%, ale w tym przypadku watę należy wzmocnić. Możliwe jest również użycie siatki polimerowej jako miary tymczasowego podparcia, w takim przypadku można użyć waty o gęstości 40-50 kg / m3, o niższej przewodności cieplnej.
W stropach domu szkieletowego zwykle stosuje się izolację masową. Ma to pozytywny wpływ zarówno na koszt, jak i na stopień pochłaniania hałasu podłóg między piętrami. Od spodu folia hydroizolacyjna działa jak bariera ochronna, na wierzchu znajduje się syntetyczne płótno, które zapobiega wydmuchiwaniu waty podczas dynamicznych wibracji podłogi. Obie bariery powinny być jak najbardziej szczelne.
Przyległości
Najbardziej problematycznym węzłem ochrony termicznej domu szkieletowego jest obszar Mauerlat, w którym system krokwi jest mocowany do dźwigarów stropowych lub poprzeczek ramy ściennej. Zastosowanie wełny mineralnej w tym obszarze jest utrudnione ze względu na dużą ilość złomu oraz niską skuteczność ręcznego wypełnienia. Najlepszą opcją jest natrysk pianką poliizocyjanurową, która zapewnia dodatkową odporność ogniową górnej strefy konstrukcji drewnianej. W domach parterowych dozwolone jest stosowanie pianki poliuretanowej do tych samych celów..
Drugim obszarem problemowym są spoiny w obszarze otworów. Jeśli główny pas chroniący przed ciepłem jest wykonany zgodnie ze wszystkimi zasadami, szwy wzdłuż konturu okien i drzwi mogą odpowiadać za 30-40% resztkowej utraty ciepła. Aby tego uniknąć, należy wykluczyć bezpośredni kontakt między systemem ram i jednostką okienną. Można to osiągnąć stosując szew piankowy o grubości co najmniej 30 mm lub obróbkę blacharską płyt EPS wzdłuż konturu przyczółka. Jednocześnie niezwykle ważne jest kontynuowanie odcięcia termicznego w kierunku wnętrza budynku, układając ocieplone skarpy.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis