Treść artykułu
- Dobra konstrukcja. Keson
- Dobór sprzętu pompującego
- Instalacja pompy
- Montaż i układanie rurociągu
- Izolacja rurociągu
- Hydroakumulator
- Kontrolery
- Zasilanie pompy
Czy jesteś szczęśliwym posiadaczem małego wiejskiego domu, czy po prostu zamierzasz zbudować poważną wiejską rezydencję? A może jesteś po prostu wiejską osobą z doświadczeniem, która w końcu zdecydowała się wprowadzić wodę do domu i uczynić życie swojej rodziny trochę wygodniejszym? W każdym razie kwestia zorganizowania autonomicznego zaopatrzenia w wodę prędzej czy później pojawi się dla ciebie..
Nawet w domu na zewnątrz bardzo trudno jest zrezygnować z tak znanych dobrodziejstw cywilizacji jak wanna, toaleta, pralka, bateria na zlewie kuchennym. A ktoś potrzebuje tylko basenu, sauny z prysznicem, fontanny przed domem… Normalne jest wydawanie około 150 – 250 litrów na osobę dziennie. To woda pitna i domowa, a także nawadnianie. Ogólnie rzecz biorąc, opcje są ograniczone jedynie wyobraźnią właściciela domu i jego możliwościami finansowymi..
Nie myśl, że nieprzerwane dostawy wody do domu to luksus, który ze względów finansowych nie jest dostępny poza mieszkaniami w mieście. Tak, bardzo często na obszarach wiejskich nie ma scentralizowanego zaopatrzenia w wodę nawet w projektach. Czasami istnieją wspólne sieci, ale są one zawodne (niskie ciśnienie, przestoje itp.) Lub woda w nich nie spełnia żadnych norm jakości. Wyjściem jest poszukiwanie i wydobywanie wody z ziemi.
Jeśli wcześniej ludzie radzili sobie z kopaniem płytkich studni i czerpaniem życiodajnej wilgoci kubłami, to teraz, wraz z pojawieniem się nowych technologii, można zautomatyzować procesy podnoszenia i dystrybucji wody z głębokich podziemnych źródeł, w tym ze studni artezyjskich (do 200 metrów od powierzchni).
Woda studzienna jest zwykle czystsza niż woda studzienna, ponieważ znajduje się na przyzwoitej głębokości i jest chroniona przed zanieczyszczeniem powierzchni. Ponadto jego rezerwy mogą być kilkakrotnie większe niż w studniach, a do codziennego zasilania dużego gospodarstwa domowego może być potrzebne do 4-5 metrów sześciennych H2O, a to bez intensywnego podlewania.
Zautomatyzowany autonomiczny system wodociągowy musi zapewnić nieprzerwane dostawy wody do budynku, niezależnie od pory roku i warunków atmosferycznych, bez systematycznego udziału człowieka. Wymaga to szeregu skomplikowanych i czasochłonnych czynności, ale gra jest warta świeczki.
Dobra konstrukcja. Keson
Załóżmy, że masz już studnię. Czas zacząć układać keson. Jest to rodzaj komory, prostokątnej lub wykonanej w formie walca. Głównym zadaniem kesonu jest ochrona studni przed wodą gruntową, zamarzaniem rur i urządzeń w temperaturach ujemnych oraz ciałami obcymi dostającymi się do obudowy.
Często takie konstrukcje są wykonane z metalu, żelbetu, plastiku. Opcja z wykorzystaniem muru ma prawo do życia.
Mur ze starej cegły
Tak czy inaczej, wokół czoła studni należy wykopać otwór o głębokości około 2 metrów i powierzchni około 1,5 x 1,5 metra. U jego spodu wylewana jest płyta żelbetowa o grubości 100 mm. Na wierzchu mur jest wykonany w formie prostokątnej studni. Powstała kamera powinna wznieść się ponad ziemię co najmniej 200 mm, od góry można ją przykryć blachą, łupkiem lub ponownie płytą betonową z włazem i otworami na kable zasilające. Wewnątrz, na ścianach kesonu, warto zamontować osadzone elementy do urządzenia z możliwym zakładem pośrednim, ocieplenie (np. Styropian). Osadzone można wykorzystać do zabezpieczenia lin i lin, na których sprzęt pompujący jest opuszczany do studni.
Keson unosi się nad powierzchnią
Szczególną uwagę należy zwrócić na uszczelnienie kesonu, aby nie wypełniał się on wodą gruntową. Zewnętrzna strona muru jest pokryta mastyksem bitumicznym i przyklejona na gorąco materiałami hydroizolacyjnymi (takimi jak „euroruberoid”).
Dobór sprzętu pompującego
Teraz jednym z kolejnych zadań stojących przed deweloperem jest właściwy dobór i instalacja odpowiedniej pompy, ponieważ jest ona uznawana za serce systemu, jego najdroższy element..
Większość producentów sprzętu do pompowania oferuje bardzo szeroką gamę swoich produktów, jest wybór na każdą okazję, na każdy portfel.
Ważnymi wskaźnikami, dla których należy wziąć pod uwagę opcje pompy, są wymagana wysokość podnoszenia i przewidywany przepływ wody..
Konieczne jest obliczenie i uwzględnienie na jakiej wysokości od lustra (poziom dynamiczny) konieczne jest podniesienie wody, jaka jest długość rurociągu poziomego, ile punktów poboru planuje się jednocześnie wykorzystywać, jaki jest obciążnik (ilość wyprodukowanej wody) studni, jaka jest średnica obudowy.
Najważniejsze jest to, że wydajność pompy (ilość pompowanej wody na jednostkę czasu) nie przekracza obciążenia (aby nie było „suchobiegu”), ale też nie za mała. Najlepszy wskaźnik to minus 10-15% obciążenia.
Średnica korpusu pompy dobierana jest na podstawie średnicy studni (nie powinna być dużo mniejsza), jednak nawet tutaj trzeba znać miarkę, aby nie było problemów z jej wydobyciem np. W celu wymiany / zapobiegania. Warto wziąć pod uwagę możliwe krzywizny, nierówności i miejscowe zwężenia.
Instalacja pompy
Aby cały system zaopatrzenia w wodę pozostawał pod ciśnieniem, zawór zwrotny jest instalowany natychmiast na wylocie pompy. Wtedy rura ciśnieniowa będzie stale zasilana, nie będzie w niej powietrza. W przypadku użytkowania studni tylko na zewnątrz (powierzchni) zawór nie jest montowany, po wyłączeniu woda wypływa, rury pozostają puste – nic nie zamarza.
Za zaworem zwrotnym montuje się tuleję zaciskową do podłączenia rurociągu.
Pompy głębinowe mają specjalne występy, przez które przewleczony jest stalowy lub nylonowy kabel. Lepiej jest użyć ocynkowanej liny w osłonie z PVC o średnicy od 4 mm. Aby to naprawić, stosuje się zaciski wykonane z materiałów nierdzewnych.
Za pomocą plastikowych opasek w odstępach 1,5-2 metrów rura i kabel zasilający są mocowane do kabla bez naprężenia.
Pompa jest opuszczana do studni, tak aby odległość od niej do dna wynosiła co najmniej 500 mm. Istnieją również ograniczenia (wskazane w paszporcie sprzętu) dotyczące dopuszczalnego słupa wody nad pompą, wtedy być może będziesz musiał pogłębiać mniej.
Aby obniżyć pompę, a zwłaszcza podnieść ją ze studni, gdy ciężar rurociągu wypełnionego wodą zostanie dodany do ciężaru sprzętu, bardzo wygodnie jest użyć drewnianego bębna z korbą, jak na studniach, na nim jest zacumowany kabel zabezpieczający.
Brama ze starej studni
Bęben jest zamontowany na solidnej metalowej konstrukcji umieszczonej nad kesonem. Zaleca się zbudowanie nad nim małego baldachimu o dowolnym kształcie, zwłaszcza, że pod nim należy uruchomić kabel zasilający z wodoodpornym gniazdem do użytku na zewnątrz.
Nad kesonem zamontowana jest poprzeczka do mocowania bębna podnoszącego
Przed pierwszym uruchomieniem pompa powinna leżeć w wodzie przez 5-10 minut, napełnić.
Montaż i układanie rurociągu
Rury z polietylenu są doskonałe do zewnętrznego zaopatrzenia w wodę pod ciśnieniem. Sprzedawane są w zwojach i nie wymagają spawania / lutowania oraz dodatkowych połączeń na rozbudowanych obszarach. Takie rury są niedrogie, mocne i trwałe, wystarczająco plastyczne i niezawodne..
Wodę z nich montuje się szybko i łatwo, nawet w temperaturach poniżej zera. Połączenia wykonuje się ręcznie, bez specjalistycznego sprzętu i narzędzi, za pomocą mechanicznych zacisków nasadowych z gumowymi O-ringami. Złącza (siodełka) są wielokrotnego użytku, mają szeroką gamę konfiguracji (kolanka, złączki proste i kątowe, przejścia gwintowane, trójniki itp.).
Uwaga! Użyj odpowiednio oznakowanej fajki do żywności.
Wewnętrzną średnicę rury dobiera się na podstawie charakterystyki systemu i wyposażenia pompującego. Minimalna dopuszczalna wartość to 25 mm (25 * 2,3 PN 10).
Aby zapobiec zamarzaniu wody zimą, rury wzdłuż ulicy należy układać w rowie wykopanym poniżej głębokości zamarzania. Dno rowu jest wolne od kamieni i innych wystających przedmiotów, następnie wykonuje się wypełnienie piaskiem i układa się rurę, uprzednio owiniętą izolatorem cieplnym o zamkniętej strukturze komórkowej.
Szczególną uwagę należy zwrócić na miejsce, w którym rurociąg wchodzi do domu. Bardzo często, przechodząc przez fundament, rura jest wyginana wzdłuż promienia i wznosi się do niebezpiecznej wysokości dla zamarznięcia, poza tym w przestrzeni podziemnej, szczególnie w pobliżu ściany zewnętrznej, możliwe są temperatury poniżej zera. W tym miejscu wskazane jest zastosowanie kątownika kielichowego oraz izolacji termicznej. Zapobiegnie również tworzeniu się kondensatu, ponieważ woda ze studni jest wystarczająco zimna.
Warto również zainstalować rozłączne połączenie (złącze) w kesonie, aby po jego zdemontowaniu wygodnie było wyjąć rurę ciśnieniową bez załamań.
W starej szerokiej studni są dwie pompy. Rury mają zwijane połączenia
Izolacja rurociągu
W przypadku planowania całorocznej eksploatacji wodociągu konieczne będzie zadbanie o jego właściwą izolację. Jak już powiedzieliśmy, najbardziej niezawodnym sposobem jest ułożenie rur poniżej głębokości zamarzania, gdzie temperatura nie spada poniżej zera. Jednak czasami ta głębokość jest wystarczająco duża dla niektórych szerokości geograficznych – do dwóch metrów, co wiąże się z pewnymi trudnościami i poważnymi kosztami pracy lub z przyczyn technicznych nie jest możliwe zejście głębiej na wymaganą odległość.
Gdy dopływ wody znajduje się powyżej głębokości zamarzania, być może najlepszym rozwiązaniem jest podgrzanie rury wodnej za pomocą kabla elektrycznego. Specjalny kabel grzejny jest owinięty wokół rury lub przymocowany do niej liniowo taśmą aluminiową. Czasami kabel układa się w rurze wodnej. Kabel grzejny można również zastosować w odniesieniu do lokalnych odcinków kanalizacji np. Przy wejściu rury do domu, jako miejsce najbardziej niebezpieczne.
Kabel samoregulujący jest bardzo wygodny w użyciu, nie wymaga stosowania bloków sterujących, termostatów itp. Zmienia swoją moc w zależności od temperatury otoczenia, w którym się znajduje, co umożliwia efektywne zużycie energii, ponieważ różne obciążenia są zainstalowane w różnych sekcjach. Średnio odpowiednio dobrany i zainstalowany kabel grzejny zużywa średnio 9-12 watów na metr bieżący.
Lepiej jest umieścić fajkę wodną z kablem w obudowie wykonanej z propylenowej rury kanalizacyjnej o większej średnicy i zaizolować ją pianką, styropianem lub innymi podobnymi materiałami.
Niezależnie od sposobu montażu przewodu grzejnego, rurociąg powinien być zaizolowany!
Istnieje wiele materiałów odpowiednich do wykonania izolacji rur wodnych. Ich główną cechą jest minimalne przewodnictwo cieplne i niskie współczynniki wchłaniania wilgoci. Tak zwana „skorupa” wykonana ze styropianu lub styropianu, która składa się z dwóch części z blokadą kolczastą, ma bardzo dobre parametry użytkowe. Z polistyrenu arkuszowego wykonuje się czasami skrzynki o różnych kształtach, które zakrywają przewód wodny. Rurę w wykopie można zalać penoizolem, tworząc w ten sposób szczelną strukturę. Należy zauważyć, że do tych celów stosuje się również materiały termoizolacyjne na bazie spienionej gumy i wełny bazaltowej..
Ze względu na niski koszt i doskonałe właściwości użytkowe najbardziej rozpowszechniona jest izolacja termiczna systemu zaopatrzenia w wodę wykonana ze spienionego polietylenu. Jest bardzo praktyczny i dość trwały, co zapewnia elastyczność i zamknięta struktura komórkowa tego materiału. Spieniony polietylen jest bardzo łatwy i wygodny w użyciu, do jego montażu potrzebny jest tylko nóż i taśma klejąca. Spieniony polietylen o różnych średnicach produkowany jest z dwumetrową pończochą ze specjalnym szwem.
Filtracja wody
Bardzo często woda ze studni nie nadaje się do picia bez filtracji z wielu powodów. Dotyczy to zwłaszcza nowych i płytkich studni – do 40 metrów. Zanieczyszczenie bakteryjne; nadmiar żelaza, manganu, siarkowodoru, fluoru, boru; azotany i azotyny; sole twardości; zanieczyszczenia mechaniczne (piasek, kreda, rdza, rozwijanie włókien …) – od tego trzeba się spodziewać kłopotów.
Aby uzyskać działający system filtracji, należy wziąć pod uwagę takie czynniki, jak wydajność sieci wodociągowej, utlenialność, poziom pH i wszystkie inne parametry wody. Dlatego konieczna jest analiza wody w specjalistycznym laboratorium i na podstawie uzyskanych wyników dobór sprzętu filtrującego..
Do czyszczenia z zanieczyszczeń mechanicznych stosuje się filtry siatkowe myjące o wielkości oczek od 20 do 500 mikronów. Tę samą funkcję spełniają filtry nabojowe, które są obudową wykonaną z tworzywa sztucznego lub stali i znajdują się wewnątrz elementu roboczego, który okresowo wymaga wymiany. Szybkobieżne filtry ciśnieniowe – kolumny wypełnione materiałem filtracyjnym mają doskonałą wydajność.
Woda jest oczyszczana z żelaza za pomocą sorbentów odczynnikowych o określonej żywotności (nadmanganian potasu, chlor, ozon …) lub filtrów bez odczynników z nowymi nieagresywnymi wypełniaczami. W filtrze bez odczynników żelazo jest usuwane, na przykład przez utlenianie tlenu.
Usuwanie nadmiaru wapnia i magnezu odbywa się za pomocą żywicy jonowymiennej w filtrach, która jest zdolna do wchłaniania soli powodujących twardość na powierzchni swoich granulek. Uważa się, że filtry na bazie żywicy jonowymiennej, wykonane przy użyciu najnowszych technologii, są uniwersalne i zdolne do wykonania całego kompleksu oczyszczania wody.
Filtry węglowe oczyszczają wodę z kwasów organicznych, które nadają jej nieprzyjemny smak, kolor i zapach.
Do dezynfekcji wody ostatnio najczęściej stosowano filtry oparte na lampie ultrafioletowej, której promieniowanie zabija zarodniki i wegetatywne formy bakterii. Nie wprowadzają do wody żadnych pierwiastków, takich jak chlor, nie zmieniają jej właściwości i nie powodują korozji rurociągów, np. Ozonu.
Urządzenie filtrujące jest instalowane w ogrzewanym pomieszczeniu za wyłącznikiem ciśnieniowym i akumulatorem hydraulicznym. Jednostka filtrująca zaczyna się od zainstalowania grubego filtra, następnie odżelaziaczy i zmiękczaczy, na końcu znajduje się lampa ultrafioletowa. System można następnie wyposażyć w jednostkę odwróconej osmozy. Przed i po filtrach należy zainstalować składane krany amerykańskie, aby ułatwić demontaż i konserwację sprzętu. Często konieczne jest podłączenie wylotu drenażu do jednostki filtrującej w celu płukania i regeneracji.
Hydroakumulator
Prawie wszystkie nowoczesne autonomiczne systemy zaopatrzenia w wodę bez użycia zbiornika magazynowego są wyposażone w akumulatory hydrauliczne. Jest to spawane naczynie metalowe, pomalowane kompozycją proszkową, wewnątrz którego znajduje się wymienna gumowa membrana. Na zewnątrz posiada złączkę do pompowania powietrza oraz kołnierz z gwintowanym króćcem do podłączenia do źródła wody.
Poziomy hydroakumulator
Głównym zadaniem akumulatora jest zmniejszenie liczby cykli włączania / wyłączania pompy, zapobieganie uderzeniom wodnym i zapewnienie dopływu wody.
Do niepracującej komory statku pompka samochodowa pompuje określone ciśnienie powietrza, około 1-2 atmosfer (w zależności od ustawionych odstępów czasu dla pracy automatycznej). Woda wpływająca do hydroakumulatora rozszerza membranę, która wypełnia prawie całą wewnętrzną przestrzeń. Gdy pompa wiertnicza osiągnie zadane ciśnienie w systemie, wyłączy się. Otwierając dowolny kran, pobieramy wodę z akumulatora (membrana jest ściskana pod działaniem sprężonego powietrza), aż ciśnienie spadnie do znaku ustawionego do włączenia urządzenia pompującego. Dzięki temu pompa w żaden sposób nie reaguje na częste małe ujęcia wody, dlatego jej zasoby znacznie się zwiększają.
Objętość akumulatora dobiera się zgodnie z charakterystyką pompy i systemu jako całości. Dostępne są opcje od 24 do 500 litrów. Duże zbiorniki mogą służyć jako awaryjne zaopatrzenie w wodę w przypadku chwilowego braku zasilania, gdyż woda z akumulatora przedostaje się do rur pod wpływem ciśnienia wewnętrznego.
Kontrolery
Obecnie dostępnych jest wiele instrumentów sterujących wieloma parametrami pompy wiertniczej..
Jeśli chodzi o urządzenie włączające / wyłączające, mechaniczny przełącznik ciśnienia PM / 5 jest uważany za najprostszy i najbardziej niezawodny. Zgodnie z ustalonymi wskaźnikami ciśnienia (najczęściej od 1,2 – wł. Do 3,2 bar – wył.) Zamyka lub otwiera grupę styków odpowiedzialną za zasilanie urządzeń ciśnieniowych. Czasami konieczna jest zmiana ustawień fabrycznych przekaźnika przy składaniu układu z osobno wybranych elementów. Można to łatwo zrobić, obracając nakrętki zaciskowe i sprawdzając progi włączania i wyłączania za pomocą manometru..
Nawet jeśli jesteś bardzo ostrożny przy wyborze wydajności pompy w stosunku do natężenia przepływu w studni, konieczne jest zainstalowanie zabezpieczenia przed „suchobiegiem”. Jeśli poziom wody spadnie poniżej wlotu pompy i nadal będzie działać, może się przegrzać i ulec awarii..
Np. Czujnik przekaźnikowy LP / 3 reaguje na krytyczny spadek ciśnienia (oznakę braku wody) w układzie i wyłącza pompę. Aby uruchomić sprzęt do podnoszenia wody, konieczne jest wymuszone zamknięcie styków przez naciśnięcie specjalnego przycisku. System jest również napełniany, gdy pompa jest włączana po raz pierwszy..
Czarne urządzenie to wyłącznik ciśnieniowy, niebieskie to czujnik pracy na sucho
Czujniki „suchobiegu” na kanale posiadają kontaktron, który uruchamia pompę i reaguje na ruch wody przez rury, a raczej jej brak.
Regulatory suchobiegu są instalowane w obwodzie zasilania pompy szeregowo z wyłącznikiem ciśnieniowym.
Elementy automatyki (manometr, czujnik ciśnienia, wyłącznik suchobiegu, akumulator hydrauliczny, orurowanie wlotowe i wylotowe) są montowane za pomocą złączki z pięcioma przewodami o różnych średnicach (cal i 1/2 cala).
Kombinowane jednostki sterujące pompą są dostępne w handlu i obejmują czujnik przepływu, wyłącznik ciśnieniowy i manometr. Takie urządzenia są kompaktowe i wygodne, często są używane w systemach bez akumulatora hydraulicznego..
Zaleca się umieszczanie całej automatyki w suchych, ogrzewanych pomieszczeniach, keson nie nadaje się do tego, bez względu na to, jak przestronny jest.
Małe pomieszczenie gospodarcze na potrzeby gospodarstwa domowego
Zasilanie pompy
Właściwy przekrój przewodu zasilającego dobierany jest w zależności od mocy pompy. Z reguły wystarczy trójżyłowy (neutralny, liniowy, uziemiony) kabel miedziany o przekroju 2,5 mm2. Racjonalne jest pobieranie zasilania bezpośrednio z ekranu przez oddzielny wyłącznik (od 10 amperów).
Przewody trafiają do urządzeń sterujących i przez styki przekaźnika trafiają do studni powietrzem lub w ziemi. Ponieważ większość pomp ma zintegrowany, chroniony kabel zakończony wtyczką, gniazdo zewnętrzne jest instalowane w obszarze kesonu.
W przypadku braku prądu woda w domu również w naturalny sposób znika. Wyjściem jest użycie generatora benzyny lub oleju napędowego w sytuacjach awaryjnych..
Czasami do poprawnego działania automatyki, a nawet pomp, może być konieczne zastosowanie stabilizatorów / normalizatorów napięcia, szczególnie w przypadku urządzeń importowanych, które wymagają dość stabilnych i dokładnych charakterystyk doprowadzanej energii elektrycznej.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis